Ufak bir veda...

Muhammed Ali Clay...  Demir yumrukların, zehir gibi bir zekanın ve melek kanatları takılmış bir kalbin sahibi, efsane insan. Derin bir hayranlık, sevgi ve şefkat besliyorum onun için. Bu yazıyı da bir veda yazısı ve ufacık bir gönül borcu/anma olarak yazıyorum.  Huzur içinde uyumasını dilerim. Atatürk bizim toplumumuz için ne ise, Muhammed Ali dünyanın bütün koyu renk tenlileri için odur. Onun hikayesini ilk kez 'I am Ali - Ben Ali' belgeselinde izlemiş, çok etkilenmiştim. Hayatı boyunca bizzat kendisi tarafından tutulmuş ses kayıtlarını kaynak olarak kullanan bir dökümanterdi. Muazzam bir mücadele, haksızlıklara karşı beton kadar sert ve duyarlı bir direniş ve bunu çok farklı bir şekilde yapabilmesini sağlayan ironik bir hazırcevaplık.  Bütün varlığını, hayatını ve kendisine bahşedilmiş olan yeteneği ezilmişlerin sesini duyurmak için kullanmış bir efsane. Dünyamızın onun gibilere ihtiyacı var. Güzel yüzlü, güzel ruhlu insan, ışığın bol olsun.