Sabah Gazetesi Cumartesi Ekindeyim

Geçtiğimiz haftalarda Sabah Gazetesi Cumartesi Eki'nin benimle bir röportaj yaptığını yazmıştım değil mi? O röportaj geçen hafta sonu cumartesi günü (13.09.2014) yayınlandı. Esasında yayınlandığında ben bir önceki yazımda yazdığım gibi bir dağın tepesinde çadır kurmakla meşguldum ama kuzenler sağolsun fotoğraflayıp bana gönderdiler. Sonra kendim de marketten telefonla ayırdığım gazeteyi aldım tabii. Bu röportajların benim için önemi büyük. Bunlara şimdi girmeyeceğim ama burada yazmak istediğim şu ki, bu çekimler sayesinde mükemmel foto arşivleri ediniyorum. Sağolsunlar, çekimi yapan foto muhabirler sonrasında fotoğrafları bana iletiyorlar ve ben de bunları özenle saklıyorum. Bu yazıyı da yazmak istedim çünkü hem çıkan haberi, hem de fotoğraf çekimini yapan Recai Kömür'ün objektifinden yansıyanları sizlerle paylaşmak istedim. Daha önce kendi telefonumla çektiğim birkaç görsel paylaşmıştım ama profesyonel makinanın çekimi bir başka.

 

Şu renklere bakar mısınız! Sanki fotoğraf değil gerçek. 

Bu fotoda farkettim. Masa örtüsünün, üzerindeki kağıt kutunun ve hemen önündeki minik kağıt kutunun deseni aynı (pembe beyaz çizgi) Renklerinin tonu da neredeyse aynı. Bu tamamen bir tesadüf ve seçimlerdeki istikrarın bir göstergesi bence :)

Şuraya yazayım kayda geçsin. Günün birinde bir sergi açmak istiyorum. Kitabım için yaptıklarım, atölyelerimde yaptıklarım, evdeki çalışmalarım... Hepsini saklıyorum. Şu an bile hazırım aslında. Bakalım nerede, nasıl :) Demedi demeyin :) 

Gerçek güzellikler detaylarda saklıdır 

O bantlar yok mu o bantlar! 

Bende ponpon-mania var demiş miydim :) Daha doğrusu kağıttan yapılan her türlü fener-balon-ponpon mania :) Ne kadar güzel bir fotoğraf olmuş bu! 

 Benim dünyam pozu :) 

 

Röportajı gerçekleştiren Damla Hn ile de ufak bir demo yaptık tabii :) Bu arada bu çekim esnasında çok ilginç birşey oldu. Masada yaptığım çalışmalardan örnekler vardı. Birisi de kitap kılıfı idi. Tam belli olsun diye çekim sabahı kitaplığımdaki kitaplardan birini kılıfın içine koyarak yerleştirdim masanın üzerine. Damla Hn masayı karıştırırken kılıfın içindeki kitabı merak etmiş ve bir de ne görsün, kendi kitabı.. Buna hem kendisi şaşırdı, hem de ben çok şaşırdım. Damla Hn'da bile baskısı kalmamış. Onlarca kitap arasında onun kitabının denk gelmiş olması ne kadar enteresan. Bazen çok güzel tesadüfler oluyor hayatta.

 

 

İşte böyle. Arada bir renklerin çarpıcı enerjisine ihtiyacım olduğunda girip gezineceğim bir yazı oldu bu ve ben bugün amma yazdım. Yazmak çok güzel :) Sevgiyle.