Dün elimiz, ayağımız, yerler, eşyalar her bir yanımız sim ve süs oldu ağacı hazırlarken. Şu görüntüye bayılıyorum. Her şey bitip, yerine yerleştirip ışığını da yakınca mutluluktan havalara uçtuk. O kadar çok seviyorum ki bu görüntüyü, dün gece tam burada, ağaca bakan koltukta yattım. Ara ara sağdan sola, soldan sağa dönerken tek gözümü yarım aralayıp orada durduğundan emin olup tekrar uyudum.
Büyüğü süsleyince küçük 'Bana yok mu?' dedi :) Hal böyle olunca küçüğü de süsledim ufak ufak. Evdeki en sevdiğim bitkilerimden biri olur kendisi.
Bu hafta da perşembeyi bulduk bir nefeste. Herkese kucak dolusu selam ve sevgilerimi iletiyorum.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder