Geçtiğimiz hafta sonu özlediğimiz bahar havasına kavuştuk. Dolayısı ile şöyle uzuuun zaman sonra ilk defa üşümeden kendimizi dışarılara atma imkanı bulduk. Nasıl tatlı güzel şey şu bahar. Hele de Nisan. Nisan bütün ayların kraliçesi midir acaba? Benim için şüphesiz öyle.
Bu muhteşem ağaç ile bir yerde yolunuz kesişiyor mu bilmiyorum ama bu nasıl bir güzelliktir.
Site içinde uzun ince bir yürüyüş parkuru var. O parkur sağlı sollu bu ağaçlarla uzanıp gidiyor.
Dün akşam, güneşin batmasına yakın bisiklete atlayıp yanlarına gittim.
Ve güneş karşı sırtların ardına doğru yavaş yavaş çekilirken bol bol bu güzel ağaçları seyrettim. Seyrederken arada da fotoğraflarını çektim burada da paylaşabilmek için.
Bu görüntünün içime verdiği coşkuyu tarif etmem mümkün değil.
Güzel oldukları kadar naif ve kısa ömürlüler. Çabucak geçiverecek zamanları.
Bu nasıl bir güzelliktir yarabbi
Güneş açı değiştirdikçe fotoğraflardaki pembenin tonu da değişiyor.
Bu arkadaş da saz arkadaşları ile takılıyordu yukardaki gölette tatlı tatlı :) Bu arada 2 yıl önce tam bugün, 17 Nisan'da yine yazmışım kısacık bir süs kirazı yazısı. Buradan görebilirsiniz.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder