Bu aralar gözüm hep çiçekçilerde. Malum coştu tezgahlar. İstiyorum ki evde hep bi çiçek olsun.
Gerçi çiçek alışverişi beni en geren işlerden birisi :) Sıradan bir çiçek alışverişinde çiçekçi ile aramdaki tipik muhabbet şöyle:
-Şu demet ne kadar?-Kaç demet alacan?
-Bir
(O arada çiçekçi kadın hızla yerinden kalmış, çoktan vazodan 3 demet çekmiş ve o üç demeti ıslak saplarıyla ellerime sıkıştırmaya çalışıyordur)
-Bir demeti ne yapacan yav. Al sana 3 demet 25 lira.
-Ben sadece tek bir demet istiyorum, dosdoğru tek demet fiyatı söyler misiniz lütfen.
-Al o zaman sana iki demet, ver hadi ver, 20 lira ver
(Ben arkamı dönmüş gidiyorumdur)
-Bana bak, al tamam hadi ver 15 lira...
-Al aha bunu, ver 10 lira madem...
(Ben iyice uzaklaşmışımdır artık)
Mırıldanmalar (Muhtemelen buradan sonra küfür devreye giriyor :))
Yani anlamıyorum. Neden sadece sorduğuna cevap vermezler ve neden başta illaki bir kazıklamaya kalkarlar? Bir demet çiçek almak istiyorum ama çoğu zaman 'alamıyorum' Her seferinde dayak yemiş gibi oluyorum :)
Şu nergis ne kadar güzel kokan bir çiçek yarabbim. Eve girdiği anda köşe bucak nergis kokuyor.
Bu arada geçen hafta Secda'ya uğradım, yeni ne var ne yok görmek için.
Bu fincanı kapıverdim hemen.
Bahar gibi bir fincan. Bu arada, bu aralar yolunuz Secdus'a düşerse Lilo'yu da göreceksiniz.
Nasıl tatlı ve masum bir şey yarabbim!
Her ne kadar çoktan salıya gelmiş olsak da yine de haftanın çoğu önümüzde.
O nedenle iyi haftalar herkese.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder