Dün ve önceki gün, tam 11 ayrı toplantı yaptım desem inandırabilir miyim sizi acaba?
Bir önceki yazımı Gaziantep'ten yazmıştım ve orada irili ufaklı tam 11 farklı şirketle görüşmem oldu. Dün akşam saatlerinde artık pilim bitmiş haldeydim. Hoş bunu kesinlikle bir şikayet olarak yazmıyorum. Güzel Allah'ımın bana en büyük lütuflarından birisi çalışan bir kadın olmam hiç kuşkusuz, bu çok net. Çalışmak, kadın olsun erkek olsun, insanın en büyük vasfıdır ve iş hayatının parçası olmak demek, hayatın içinde, kalbinde olmak demektir. Hele bir de işinizi ve çalıştığınız şirketi, beraber çalıştığınız insanları seviyorsanız, gerisi Şam'da kayısı. O zor bulunan tembellik anlarını ise ekstra kıymetli kılan çalışıyor olmak değil midir zaten :)
Bu fotolardaki tembellik durumunun savunmasını baştan yaptığımıza göre gelelim güzel fotolara :) Geçtiğimiz hafta bir fırsatını bulup soğuğa aldırmadan attım kendimi hamağa. Aslında artık çözeyim, yağmur ve daha sonra kar altında kalmasın diye gitmiştim yanına ama çözmeye kıyamadım ve iyice sıkışmış düğümleri de çözemedim zaten :)
Yerlere dökülmüş olan sarı yapraklar, Kasım ayı köşeden dönünce açıveren kasımpatılar verdi coşkuyu içime :) Sağlık huzur olsun başta, gerisi kolay.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder