Kış günleri

 

Bu aralar sabahları nasıl bir soğuk var yarabbim. Sabah saatlerinde arabanın tamamen buza dönmüş camını çözdürmek herhalde bir 10-15 dakikamı alıyor ama bu sabah buz çözücü sprey de işe yaramadı. Siteden çıkana kadar tam 4 kere durup tekrar fısfıslamak zorunda kaldım ve ellerim dondu. Demem o ki, kışa doyduk. Aslında kar yağacak olsa hiç itiraz etmem. Kara doymadım daha ama kar yağmayacaksa, sadece böyle kuru soğuk kaldıysa, artık kışı ufaktan misafir edebiliriz bence :) Baharı özledim. Çiçekleri, kuşların şakımalarını, tatlı tatlı ısıtan güneşi...

Kış günleri (daha doğrusu geceleri) bu kadar soğuk ve uzun olunca akşamları çeşitli denemeler yapmaya, elleri çalıştırıp ortaya güzel şeyler çıkarmaya da bol bol vaktim oldu. Özellikle de üretkenlik açısından son derece tembel geçirdiğim 2016 yazından sonra yaptığım denemeler ve hayatıma kattığım bu yeni deneyimler çok iyi geldi. Çünkü ben bir gezerken mutluyum çok, bir de ellerim çalışırken. Yeni şeyler öğrendikçe zenginleşiyor insan.

Akşam eve varıp yemeğimi yedikten sonra çekiyorum önüme malzemelerimi ve başlıyorum çalışmaya.  Bazen tığ, bazen nakış. Ne güzel, ne dinlendiren, ne mutlu eden işler bunlar... Canım anneannem, canım annem. Neler neler yaptılar hayatları boyunca. Ne detay işlemeler, ne sabır ve özveri gerektiren el emeği ürünler. Bendekilere gözüm gibi bakıyorum. Tabii bu arada farklı şeyler denedikçe kağıtlarımı ihmal ediyorum biraz, biliyorum ama onları çok özledim ve en kısa zamanda haşır neşir olacağım. Onların yeri ayrı.

Yazın insan dışarda çok vakit geçiriyor elbette ama kış mevsiminde ev hali başka cazip. Evde geçirebildiğim vakit, hafta içi akşamlarım ve hafta sonlarımın bir kısmından ibaret; çok kısıtlı ve bu yüzden de hiç doyamıyorum. Hayatım hep bir özlem. Aileme özlem, eve özlem, dinlenmeye özlem, craft işlerimle daha çok haşır neşir olmaya özlem. Ama biliyor musunuz, hayattaki en kilit duygulardan biridir özlem. En değerli şeylere özlem duyarsınız ve özlem biterse hayatınızda, anlam da biter. Özlemediğiniz şeyler sizin için ya artık anlam ifade etmeyen, ya da fazlaca sahip olmaktan dolayı artık sıradanlaşmış şeylerdir. Özlem beklemek, kavuşmak ve kavuştuğun anda da yapabiliyorsan kıymet bilmek demektir. Özlem biterse bıkkınlık başlar ki en hoşlanmadığım duygudur bıkkınlık. İyi ki özlem var hayatlarımızda, iyi ki özlemenin ve kavuşmanın hazzını her gün tekrar tekrar yaşayabiliyoruz. Allah kimseyi özlemsiz bırakmasın.

İçimden bir ses geçen hafta yağan şu 10-15 cm'lik karın bu kışın son karı olduğunu söylüyor. Bakalım göreceğiz. Herkese selam ve sevgiler.