Bir nevi pişmanlık benimkisi. Doğanın güzelliğini, hele de adına sonbahar denen mevsimin güzelliğini geç keşfedenlerdenim ben. Şehir hayatını ve şehrin nimetlerini bir şey sandım uzun süre. Neyse ki en azından son 3-5 yıldır döndüm o yanlış yoldan :) Şimdi artık görebiliyorum doğayı ve güzelliğini, hiçbir şeyde olmayan bir güzellik var onda.
Bugün dünden daha hasta uyandım. Bütün gün penguen penguen dolandım evde, epey çalıştım. Sonra bir ara evde durmaktan baygınlık geldi. Hazır bir gün evde boş duracaksın işte, dursana. Yok. Sıkı sıkı giyinip ufak bir yürüyüşe çıkardım kendimi. Epey bir zorlandım ama çok iyi geldi. Etraf muhteşem görünüyor.
Suyun sesini de aktarabilsem size keşke.
Oracıkta öylece büyümüş kendi başına. Turuncu güzel çiçek.
Oturmadan geçmek yasakmış, öyle fısıldadı bank :)
Dünyanın en güzel ağacı mısın? Dökülmüş bütün yapraklarını topladım.
3 deyince hep beraber atlıyoruz çocuklar :)
Üstteki ağacın yapraklarından güzel bir cuma günü selamı olsun bu da size. Güzel huzurlu bir hafta sonu dilerim.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder